Pravci istraživanja maltera na bazi kreča za restauraciju istorijskih objekata

Abstract

Malteri na bazi kreča korišćeni su prilikom zidanja i malterisanja velikog broja istorijskih objekata od 6000. godina pre nove ere, pa sve do kraja XIX veka. Otkriće hidaruličkih veziva u XIX veku omogućilo je proizvodnju novih maltera viših mehaničkih karakteristika sa većom brzinom očvršćavanja. Tokom prve polovine XX veka ovi malteri su u potpunosti zamenili krečne maltere, pa su primenjivani i prilikom izvođenja sanacija na istorijskim objektima. Usled razlika u mehaničkim karakteristikama, vodopropustljivosti i paropropustljivosti primena maltera na bazi cementa dovela je do oštećenja postojećih materijala. Iz tog razloga se u drugoj polovini XX veka prvi put uvodi pojam kompatibilnosti postojećih materijala i materijala koji se koriste prilikom sanacija i restauracija istorijskih objekata. Aktuelna istraživanja kreću se u pravcu detaljnih ispitivanja uzoraka maltera uzetih sa objekata od interesa kao i u definisanju receptura i ispitivanju svojstava novih maltera koji bi mogli biti korišćeni prilikom restaruacija istorijskih objekata. U radu je dat pregled objavljenih rezultata ispitivanja iz obe navedene oblasti. Opisan je i uticaj pojedinačnih komponentnih materijala na svojstva krečnih maltera.